Ούτε ο εκδότης, ούτε εγώ το παρουσιάσαμε ως βιβλίο ιστορίας, πρόκειται για μυθιστόρημα με ονειρική δομή θρυμματισμένου ψηφιδωτού. Σαν να αφηγείται τα όνειρά του ένας σημερινός προσκυνητής στο ιερό του Ασκληπιού. Να με κατηγορήσει για ακραίο μοντερνισμό το δέχομαι, αλλά όχι για παραπλανητικό τίτλο. Ορισμένοι αναγνώστες δεν θέλουν να καταλάβουν με τίποτα ότι η μυθοπλασία μπορεί να έχει πάρα πολλές διαστάσεις. Θέλουν μόνο κοινωνικό ρεαλισμό, μυθιστορήματα Kebab, όπως στο φαγητό, τους προτείνεις γαστρονομικό εστιατόριο όμως αυτοί επιμένουν, θέλουν συνέχεια γύρο με πίτα.

Ο τίτλος είναι παραπλανητικός μια και το περιεχόμενο αφορά όνειρα του συγγραφέα και όχι ιστορικά στοιχεία. Το θέμα είναι οτι τα όνειρα είναι τόσο προσωπικά και τόσο δύσκολο να χωρέσουν σε λέξεις και να περιγραφούν